Powtarzalność nasza powszednia. Jak to jest z tym poszukiwaniem sensu w normalnych dniach? Czy właściwie warto się starać?

Każdego roku czekają nas konkretne zdarzenia, jakie mieliśmy okazje już poznać, które są powtarzalne i po prostu się powtarzają, jak cykliczne jest nasze życie. Jeśli bowiem popatrzymy na przyrodę, to wszyscy wiemy, że są pory roku, które zachodzą po sobie. Jeśli spojrzymy na nasze życie, to też dostrzeżemy, że kalendarz każdego roku prezentuje się prawie tak samo, są te same dni, lecz jest inny rok. Przyzwyczajeni jesteśmy do tego i nie wyobrażamy sobie, aby mogło być inaczej.

Każdy rok to kolejne wyzwania, lecz wiele z nich jest bardzo podobnych jak każdego roku. Przykładowo składanie deklaracji podatkowej, w tym roku będzie to Pit za 2014, w następnym roku znów tego dokonamy, to owa powtarzalność – Więc liczby ulegają zmianie, lecz istotnie wiele rzeczy jest powtarzalnych. W każdym roku celebrujemy te same święta, czekamy na te same dni, świętujemy urodziny i imieniny, choć i tak niezwykle odczuwamy upływ czasu.

Niestety, nie możemy przed tym uciec, ponieważ choć powtarzalność występuje w każdym życiu, to jednocześnie z każdym rokiem stajemy się trochę innymi osobami. Tak to już jest, nieuniknioność upływu czasu jest również potwierdzeniem powtarzalności, mówiąc prościej, to że tak dużo rzeczy się powtarza świadczy o tym, iż wszyscy przemijamy. Właśnie to podczas okresu jesiennego, a tym bardziej w zimę czujemy to najbardziej, bo w lato jesteśmy trochę rozmarzeni, trochę w innej rzeczywistości i nie zastanawiamy się nad takimi rzeczami. Pora na refleksję pojawia się, gdy robi się zimno, kiedy nasze wakacyjne plany znowu muszą

dojrzeć do lata. Istnieją jednakże ludzie, którzy odpowiednio się w tym czują, w tej powtarzalności, gdyż wyraża to w jakiś sposób poziom naszego bezpieczeństwa.

Bo jakby to było, jakby każdy z dni był usiany niepewnością, a każdy rok wielką niewiadomą? Właściwie tak jest, przecież nie możemy wiedzieć czy dany rok przyniesie szczęście (być może jakąś wygraną) czy raczej coś nieprzyjemnego (choroba, śmierć kogoś bliskiego), niemniej, to że są te same punkty każdego roku sprawia, że mamy konkretne drogowskazy. To tak jak chodzimy po lesie albo jeździmy samochodem po obcym państwie. By się nie zgubić potrzebujemy drogowskazów. Drogi są wszędzie takie same, ale nie zawsze trafiamy we właściwe miejsce, a żeby się nie zagubić potrzebujemy wsparcia, właśnie w postaci takich punktów. Dlatego każdy z nas ich potrzebuje – w większym lub mniejszym stopniu.